Nieuws uit de sector
Gemeenschappelijke methoden voor het ontbinden van ozon tot zuurstof en analyze van de voordelen van katalytische ontleding
Op het gebied van atmosferisch milieubeheer en verbetering van de luchtkwaliteit binnenshuis heeft de technologie van het afbreken van ozon (Ovoordeel) tot zuurstof (Ozolang) veel aandacht getrokken. Wanneer de ozonconcentratie in het milieu de norm overschrijdt, kan het omzetten in zuurstof effectief schade aan de menselijke gezondheid en het milieu vermijden. Op dit moment heeft de industrie een verscheidenheid aan routes voor ozonontledingstechnologie gevormd, die elk hun eigen kenmerken en toepasselijke scenario's hebben.
Actieve kool adsorptie ontleding is een van de traditionele behandelmethoden. Deze methode maakt gebruik van de poreuze structuur van actieve kool om ozonmoleculen te adsorberen. Tijdens het adsorptieproces ondergaat ozon een chemische reactie op het oppervlak van actieve kool en ontleedt het tot zuurstof. De adsorptiecapaciteit van actieve kool is echter beperkt. In omgevingen met een hoge luchtvochtigheid en een hoge ozonconcentratie zal de adsorptie-efficiëntie aanzienlijk dalen en moet deze worden geregenereerd of vervangen na het bereiken van verzadiging, wat de gebruikskosten en de moeilijkheid van onderhoud verhoogt.
De thermische ontledingsmethode wordt voornamelijk gebruikt in ozonbehandelingsscenario's met een hoge concentratie. Door het ozonhoudende gas te verwarmen tot 300 ℃ - 400 ℃, worden de ozonmoleculen ertoe aangezet voldoende energie te verkrijgen om te ontbinden en zuurstof te genereren. Hoewel deze methode een hoge ontledingsefficiëntie heeft, verbruikt deze veel energie en vereist speciale verwarmingsapparatuur en isolatiemaatregelen. De bedrijfskosten zijn hoog. Het is over het algemeen geschikt voor gecentraliseerde behandeling van ozon met hoge concentratie, zoals industrieel uitlaatgas.
De fotokatalytische ontledingsmethode maakt gebruik van ultraviolet of zichtbaar licht van een specifieke golflengte om ozonmoleculen op te wekken en af te breken. Zo kunnen ultraviolette stralen met een golflengte van 185nm direct inwerken op ozon om het tot zuurstof te kraken. Deze methode heeft echter strenge eisen aan de lichtbron, de installatieruimte van de apparatuur is beperkt en bij het behandelen van ozon met een lage concentratie is de bezettingsgraad van het licht laag en is het behandelingseffect onstabiel.
In vergelijking met de bovenstaande methoden valt de katalytische ontledingsmethode op door zijn unieke voordelen en is het een hot topic geworden in het huidige onderzoek en toepassing. De katalytische ontledingsmethode gebruikt een katalysator om de activeringsenergie van de ozonontledingsreactie te verminderen, zodat de reactie efficiënt kan worden uitgevoerd bij kamertemperatuur en druk. Veel voorkomende katalysatoren zijn metaaloxiden (zoals mangaandioxide, koperoxide), edelmetalen (zoals platina, palladium) en hun composietmaterialen. Deze katalysatoren hebben de kenmerken van hoge activiteit en goede selectiviteit en kunnen stabiele prestaties handhaven in een breed bereik van temperatuur en vochtigheid. Tegelijkertijd kan de katalysator worden hergebruikt, wat de verwerkingskosten aanzienlijk verlaagt en een kleine voetafdruk heeft, die gemakkelijk te integreren is in verschillende luchtzuiveringsapparatuur, met goede toepassingsvooruitzichten op veel gebieden, zoals luchtzuivering binnenshuis en industrieel afval. gasbehandeling.
Met de groeiende vraag naar milieubescherming is de ozonafbraaktechnologie nog steeds aan het innoveren en ontwikkelen. In de toekomst zullen onderzoekers doorgaan met het onderzoeken van efficiëntere, milieuvriendelijke en economische ontledingsmethoden, de katalytische ontledingstechnologie verder optimaliseren en de beheersing van ozonverontreiniging naar een nieuw niveau bevorderen.
minstrong
minstrong